Blog Dr Joe

W moim ostatnim wpisie na blogu mówiłem o postanowieniach noworocznych. Teraz chcę skupić się na konkretnym pomyśle, który nie został wyraźnie określony w tym poście. Wiemy, że zmiana może być trudna; częściowo dlatego, że ciało, podobnie jak umysł, chce, aby rzeczy pozostały takie same lub znajome. Aby uwolnić się od tej rutyny, będziesz potrzebować woli.

Podjęcie rozwiązania z pewnością wydaje się dużo łatwiejsze niż trzymanie się jednego. Kiedy decydujemy się na zmianę, następuje automatyczna nagroda, inercja. W tych pierwszych dniach i tygodniach energia jest namacalna, a upragniony cel wydaje się osiągalny, a może nawet łatwy. To rok, w którym zamierzamy schudnąć lub zorganizować się, ale potem coś się dzieje. Decydujemy, że siłownia może poczekać do jutra lub że można odłożyć harmonogram. Nasze stare przyzwyczajenia powracają i ostatecznie ulegamy naszym dobrze znanym zwyczajom.

Jestem pewien, że każdy z nas skaleczył się w którymś momencie naszego dzieciństwa i pierwszą rzeczą, którą zrobiliśmy, było natychmiastowe rzucenie się do naszych matek po pomoc. Mogła wtedy zająć się tą pozornie niszczycielską traumą z całą swoją uwagą, drobnym szczegółowym badaniem, po którym nastąpiło mydło i woda, kilka uspokajających słów, ciepły uścisk, a następnie opatrunek. W tym momencie ból najprawdopodobniej ustąpił… i „poczułeś się” lepiej.

Kilka lat temu kobieta, którą nazwiemy Panią S., poszła do szpitala na rutynowe badania. Pani S. miała chorobę zastawki serca zwaną zwężeniem zastawki trójdzielnej. Cierpiała również na łagodniejszą postać zastoinowej niewydolności serca. Żaden stan nie został uznany za zagrażający życiu.

Jak kaznodzieja z Dalekiego Południa może w chwili religijnej ekstazy pić strychninę i nie wywoływać skutków biologicznych? Jak niektóre indonezyjskie dzieci mogą gryźć szkło i nie krwawić? Dlaczego firewalkers nie palą nóg rozżarzonymi węglami, gdy temperatura przekracza 1000 stopni? Jak to możliwe, aby zwykła matka w średnim wieku podniosła 2000-funtowy samochód, który się rozbił i wyciągnął przypięte pod nim dzieci?

 W wywiadach z tymi kobietami wiele mówiło, że spędzały dni w domu, przeżywając na nowo swoje koszmarne doświadczenie. Dlaczego te kobiety nie były w stanie wyleczyć się i stworzyć dla siebie nowego życia? Pomyśl o pomijaniu płyty CD. Rowek noszony na płycie uniemożliwia postęp utworu. Traumatyczne doświadczenie działa w bardzo podobny sposób. Pamiętając w kółko to samo wydarzenie, kobiety te uruchamiały i podłączały te same obwody w ten sam sposób, co zmieniło ich obwody mózgowe.