Na naszych warsztatach na całym świecie każdą medytację rozpoczynamy od otwarcia naszych serc. Kiedy to robimy, zawsze monitoruję energię naszych uczniów i obserwuję, co robią. Co zaskakujące, często stwierdzam, że większości ludzi bardzo trudno jest otworzyć swoje serce i naprawdę poczuć wzniosłe emocje, takie jak wdzięczność. Zwykle zajmuje im to kilka dni, zanim w końcu są w stanie w pełni poddać się temu uczuciu. Byłem tym szczególnie zdumiony podczas naszej ostatniej imprezy na Sunshine Coast w Australii kilka tygodni temu. To spowodowało, że zacząłem się zastanawiać dlaczego większości z nas tak trudno jest naprawdę odczuwać wdzięczność?
Po zastanowieniu się dotarło do mnie, że większość ludzi nie odczuwa prawdziwej wdzięczności w swoim codziennym życiu. Kiedy ludzie mówią dziękujęrobią to działając z nieświadomego programu. Chociaż mogą być powiedzenie dziękuję, brakuje im świadomości i tolerancji czuć wdzięczność za wystarczająco długi okres czasu, aby przyniosło to skutek. Dlaczego to jest ważne? Ponieważ to emocja wdzięczności niesie tę myśl, a teraz wiemy, że uczucie wdzięczności w rzeczywistości ma dramatyczny wpływ na organizm, w tym wzmacnia układ odpornościowy i wzmacnia geny.
Kiedy widzisz kogoś, kto autentycznie czuje wdzięczność, niezależnie od tego, czy czuje się wdzięczny za poranną mgiełkę, gorący prysznic, słońce zachodzące nad oceanem czy otrzymujący prezent, możesz być świadkiem tego, jak przeżywa energetyczne doświadczenie. Coś się w nich porusza - jakaś okleina, fasada lub obraz, który rzucają na świat o sobie, opada i w tej przestrzeni pojawia się autentyczna wrażliwość. Zawsze możesz powiedzieć ludziom, którzy naprawdę czują wdzięczność, więc zwracaj uwagę na tych ludzi. Kiedy czują tę emocję i naprawdę jej doświadczają, jest to zupełnie inne doświadczenie niż program zwykłego mówienia dziękuję. Zamiast włączać autopilota, osoba doświadczająca wdzięczności zatrzyma się w chwili obecnej i naprawdę poczuje ekspansywność emocji i podąży za nią życzliwym słowem lub myślą. Osoba, która żyje we wdzięczności za proste rzeczy w życiu, uczyniła z tego nawyk.
Uważam za ironię, że tak wielu ludzi spędza całe dnie, żyjąc w programie, nieustannie koncentrując się na tym, czego nie mają. Zamiast tego powinni skupić się na odczuwaniu wdzięczności za wszystko, co tworzą, za wszystkie rzeczy w ich życiu, które działają i za które naprawdę warto być wdzięcznym. Kiedy żyjemy w programie przetrwania, bardzo trudno jest odczuwać wdzięczność, a to odbiera nam świadomość, aby zobaczyć, co jest tuż przed nami. Ktoś może mieć w swoim życiu dziesięć wspaniałych rzeczy, ale zamiast tego koncentruje się na tej jednej rzeczy, która nie działa, ponieważ to właśnie robimy, aby przetrwać - przygotowujemy się na najgorsze scenariusze, aby się nie powtórzyły.
Ponieważ Święto Dziękczynienia właśnie minęło i zbliżają się święta, to świetny czas, aby zacząć skupiać naszą wdzięczność na wszystkich wspaniałych rzeczach, które mają w naszym życiu, a nie rzeczy, których nie robimy. Tak wielu z nas zahipnotyzowało się, że czekają na coś poza nami, aby poczuć się lepiej, niezależnie od tego, czy jest to narkotyk, osoba, praca, zakupy, gra wideo, alkohol, papierosy i tak dalej. To powoduje, że stajemy się uwarunkowani i zależni od naszego świata zewnętrznego, aby zmienić to, jak się czujemy w naszym świecie wewnętrznym.
Dlaczego więc mielibyśmy czuć wdzięczność, gdybyśmy niczego nie otrzymali? Pamiętaj, dokąd zmierzamy z tą pracą - czuć stany podwyższone z otwartymi oczami. Czując i praktykując wdzięczność na jawie, jesteś w stanie otrzymywać - jesteś w energii, która z chwili na chwilę coś do ciebie przyciąga. Ludzie, którzy znajdują czas, aby autentycznie poczuć wdzięczność i porzucić tę fasadę lub fornir, to ludzie, którzy faktycznie mają zdolność odczuwania wdzięczności podczas medytacji w bardziej naturalny sposób. Celem tej pracy jest stworzenie pomostu między naszymi medytacjami a naszym życiem na jawie. Dlatego przede wszystkim wykonujemy tę pracę - aby mieć te wzniosłe uczucia w naszym codziennym życiu na jawie, w pracy. Jeśli robisz to właściwie, to w pewnym sensie wychodzisz z obecnej świadomości swojego obecnego życia i tworzysz nieznane doświadczenie gdzieś w przyszłości.
Pomyśl więc o uczuciu wdzięczności, którego doświadczyłbyś, gdyby rozwiązał się jakiś problem w twoim życiu, niezależnie od tego, czy jest to stan zdrowia, problem w związku, dynamika pracy czy cokolwiek innego, co utrzymuje cię na tym samym poziomie świadomości, na którym się obecnie znajdujesz. Zapisz uczucie ulgi, które byś odczuwał, i stan bytu, jakiego byś doświadczył, gdy ta ulga nastąpi.
Na koniec pamiętaj, że jedynym sposobem na wyjście z pudełka obecnej rzeczywistości jest przejście do innego pudełka. To kolejna ewolucja twojego największego zrozumienia tego, gdzie chcesz być, a wszystko zaczyna się od wdzięczności. Dlaczego? Ponieważ wdzięczność jest ostatecznym stanem komisarycznym.
Wesołego Święta Dziękczynienia! Życzymy udanych podziękowań!