(Jeśli przegapiłeś Część I, Część II lub Część III, proszę znaleźć linki na dół strony)
Wracając do analogii do tego, że fizyczne ludzkie doświadczenie przypomina grę w rzeczywistości wirtualnej, niezależnie od tego, czy osoba jest wysportowana, zdrowa, młoda czy mądra, są to cechy charakterystyczne bohatera akcji, ale w pewnym momencie gra się kończy i tak zdejmujesz gogle VR i robisz sobie przerwę. To jest moment, w którym wychodzisz z tej postrzeganej rzeczywistości w zupełnie inną.
W rzeczywistości poza goglami VR nadal jesteś świadomy siebie (samoświadomy), ale nie ma już tego samego wirtualnego świata, z którym się identyfikujesz. Nie ma ciał (to znaczy, że nie masz ciała); nie ma nikogo; nie ma rzeczy; nie ma miejsc; i nie ma względnego czasu. Tak więc, bez niczego materialnego, fizycznego lub znanego z interakcji – co stworzyło iluzję oddzielenia – masz cały czas, aby przejrzeć swój wynik, spojrzeć na to, co osiągnąłeś i obserwować siebie bardziej obiektywnie od innych wymiar. Mówiąc najprościej, robisz sobie przerwę, stajesz się bardziej świadomy siebie, zastanawiasz się, jak ci poszło, a jeśli masz kolejną okazję, zdecyduj, jak możesz lepiej grać w tę grę. Może tak się dzieje, kiedy umieramy.
Tak więc następnym razem, gdy ponownie założysz gogle VR, aby zagrać w inną grę, możesz wrócić jako inna postać i wybrać inne doświadczenia, uczyć się nowych rzeczy, doskonalić swoje umiejętności, pracować nad swoimi słabościami, dokonywać lepszych wyborów, zdobywać więcej punktów, zdobywaj więcej rzeczy, idź dalej w labiryncie i zdobywaj nową wiedzę i informacje, ponownie grając w grę. Wszystko to nasuwa pytanie: Czy musisz umrzeć, aby to przeżyć? Co by było, gdyby za życia udało ci się uzyskać informacje z rzeczywistości — nie wewnątrz zestawu słuchawkowego — ale poza nim?
Do tego momentu, grając w grę, byłeś całkowicie zanurzony w wirtualnym świecie, więc jedyne informacje, do których miałeś dostęp, musiały być zaprogramowane w sprzęcie zestawu słuchawkowego. Oznacza to, że możesz tylko uczyć się nowych informacji ze swoich doświadczeń w świecie VR i będziesz musiał grać w tę grę w kółko, aby ją opanować. W związku z tym wszystkie informacje, których dowiedziałeś się o tym świecie VR, pochodziłyby z twoich interakcji podczas gry. Dlatego twoja ewolucja podczas w grze może być stosunkowo powolny. Dzieje się tak dlatego, że istnieją pewne zasady z ograniczeniami, których należy przestrzegać, które są zaprogramowane w grze i mogą być znane tylko przez tego, kto zaprogramował iluzję tego wirtualnego świata.
Dobrą wiadomością jest to, że nasze badania doprowadziły nas do prostego wzoru – praktycznego procesu, który pozwala nam uciec od ograniczeń i przewidywalnych praw klasycznej fizyki newtonowskiej, które rządzą tą trójwymiarową rzeczywistością. Zidentyfikowaliśmy drzwi wychodzące z rzeczywistości VR, które pozwalają nam przekroczyć powolny ewolucyjny proces prób i błędów oraz przetrwanie najlepiej przystosowanych.
Podobnie jak świat VR, w iluzji naszej trójwymiarowej rzeczywistości jesteśmy oszukiwani przez zmysły do oddzielenia. W ten sposób uzyskujemy informacje poprzez zajmowanie fizycznego ciała – lokalnego w przestrzeni i czasie – które oddziałuje w określonym środowisku złożonym z przedmiotów i ludzi, którzy również mają ciała, w określonych miejscach i czasach. A nasze postrzeganie siebie jako oddzielnej indywidualnej świadomości w świecie, w którym wszyscy i wszystko wydaje się być od nas niezależni, tworzy liniowy czas. Dlatego na tym planie demonstracji mamy zrobić coś żeby zrobić coś zdarzyć.
Być może wielcy mistrzowie w historii — którzy byli w stanie odwrócić całą swoją uwagę od iluzji świata materialnego i połączyć się z częstotliwością i energią świata kwantowego — mogliby zmienić zasady swojego doświadczania tej trójwymiarowej rzeczywistości. W końcu, jak mogliby manifestować rzeczy z niczego, chodzić po wodzie, wskrzeszać zmarłych, leczyć chorych lub przebywać w dwóch różnych miejscach jednocześnie, chyba że otrzymali informacje z ulepszeń poza zestawem słuchawkowym? A ponieważ wszystkie spójne częstotliwości niosą informacje, poprzez skierowanie całej swojej świadomości na niematerialny świat kwantowy – który istnieje poza zmysłami i jest zbudowany z energii i częstotliwości – byli w stanie rozwinąć swoje zdolności w świecie VR poprzez interakcję i łączenie się ze światem VR. świat poza nim.
Wszystko to nasuwa kolejne pytanie: Dlaczego jesteśmy tak zanurzeni i zainwestowani w grę w goglach VR?
Przez miliony lat wszystkie te poruszające się molekuły oraz ładunki dodatnie i ujemne, które tworzą wrażenia z symboli w goglach VR, nie przyniosły żadnych korzyści w zakresie przetrwania — a darwinowski paradygmat przetrwania mówi jeśli go nie używasz, tracisz go. Tak więc nie musieliśmy widzieć światła, energii ani częstotliwości, które tworzą tę materialną rzeczywistość —ponieważ nie miało to żadnego znaczenia dla naszego przetrwania w tej trójwymiarowej grze rzeczywistości.
Z tego powodu po milionach lat ludzki mózg wyedytował energię i częstotliwość ze swoich obwodów. W końcu bycie człowiekiem przez miliony lat nie było łatwe. Jeśli jesteś ścigany przez tygrysa szablozębnego lub spędzasz ogromną ilość czasu na poszukiwaniu pożywienia, aby nie umrzeć z głodu, energia, światło i częstotliwość będą musiały zająć tylne siedzenie. Jeśli egzystencja fizyczna polegała na przetrwaniu najlepiej przystosowanych, najmądrzejszych lub najbardziej przystosowalnych, to przez miliony lat gatunek wczesnych istot ludzkich, który zmagał się z trudnymi warunkami środowiskowymi, musiał inaczej myśleć o nowym sposobie przetrwania.
Jest więc logiczne, że teraz doprowadzi to do różnych wyborów, robienia różnych rzeczy i poprzez próby i błędy, tworząc nowe i bardziej rozwinięte doświadczenia, których rezultatem jest nowe chemiczne sprzężenie zwrotne ze środowiska poprzez nasze zmysły. To nowe informacje, które muszą znaleźć się w naszej biologii.
To właśnie ta sensoryczna informacja zwrotna z nowego doświadczenia w środowisku w formie emocji zaczyna wybierać i instruować nowe geny na nowe sposoby. A ponieważ geny tworzą białka, a białka są budulcem życia, organizm powoli dokonuje biologicznego ulepszenia, aby lepiej przetrwać w tym samym środowisku. Jednak jeden organizm musi rozmnażać się z innym z tego samego gatunku, aby zapewnić sobie przetrwanie na zawsze w tym konkretnym środowisku. Proces ten może zająć tysiące, a nawet miliony pokoleń, zanim ostatecznie wyrażony zostanie gen dominujący. W konsekwencji gatunek może rozwinąć grubsze futro, lepszy wzrok, dłuższe nogi, więcej szybkokurczliwych włókien mięśniowych i tak dalej. To długi, żmudny proces, który trwa miliony lat.
A jednak, w jednej interakcji ze zunifikowanym polem i skorelowaną energią niosącą nowe informacje, biologia i chemia człowieka mogą zostać znacznie ulepszone. Dlaczego? Ponieważ emocjonalne sprzężenie zwrotne z wewnętrznego doświadczenia jest mniej chemiczne i bardziej energetyczne lub elektryczne, ponieważ pochodzi z rzeczywistości poza zmysłami – a nie z rzeczywistości trójwymiarowej. W tym świetle jest to bardziej przebudzenie; to bardziej ożywia. To podniecenie.
Poprzez tę interakcję z energią zewnętrzne gogle VR, kiedy ponownie wejdziesz do wirtualnej rzeczywistości, możesz mieć inne ulepszone ciało, widzieć i postrzegać inny świat i/lub żyć w zupełnie nowym czasie. Otrzymałeś uaktualnienie spoza zestawu słuchawkowego, podczas gdy większość ludzi nadal działa w zestawie słuchawkowym, co jest starym paradygmatem materii (ty jako ciała) próbującego zmienić materię (rzeczywistość materialną). W ten sposób przez miliony lat obwody mózgowe zostały ukształtowane tak, aby skupiały się tylko na świecie trójwymiarowym. Nie doświadcza energii, ponieważ nie jest do tego podłączona, a jednak, kiedy osoba zaczyna wchodzić w interakcje z energią, tworzone są nowe obwody neuronowe. W efekcie poszerza się spektrum rzeczywistości VR. Nie widzimy rzeczy takimi, jakimi są; widzimy rzeczy jacy jesteśmy.
***
W przypadku tego momentu w historii nie ma znaczenia, kim są twórcy tej gry. Liczy się to, że budzimy się z iluzji, abyśmy mogli wyjść z matrycy i wejść na kolejny poziom labiryntu świadomości.
Jak wspomniałem we wcześniejszych częściach tego bloga, podnosząc poziom w grze kwantowej, twoja interakcja z energią i częstotliwością zmienia zasady tej trójwymiarowej gry. Dzieje się tak, ponieważ każde doświadczenie, jakie mamy w polu kwantowym, powoduje, że głęboko zmieniamy nasze rozumienie tej fizycznej rzeczywistości. Jako efekt uboczny, kiedy wracamy do zmysłów, postrzegamy szersze pasmo rzeczywistości, ponieważ teraz nasz mózg jest tak skonfigurowany, aby widzieć większy zakres możliwości w grze. Nasza interakcja z informacjami z pola zmienia kod — ponieważ jest energia, która instaluje nowy kod i aktualizuje program.
Teraz, gdy wiesz, że jest w tym nowy zestaw zasad przygoda gra, pozwól, że zadam ci ostatnie pytanie: Czy jesteś gotowy na wyższy poziom?