Istnieją cztery stany świadomości, których współczesna nauka jest świadoma. Dwa, w których zazwyczaj operujemy, to czuwanie i sen. Trzecim obszarem świadomości są sny, na które większość ludzi nie zwraca uwagi, a czwarty stan - ten, o którym wiemy najmniej - to stan transcendentalny. Jest to stan umysłu, w którym pojawiają się mistyczne doświadczenia lub świadome zjawiska, które wykraczają poza przestrzeń i czas. Obiektywnie niewytłumaczalny stan transcendentalny wykracza poza kategorie, jest doświadczeniem, które przenosi nas poza liniowy czas i trójwymiarową przestrzeń, daje nam wgląd w siebie i wywołuje poczucie jedności z wszechświatem. Od tysięcy lat poeci, filozofowie i mistycy próbowali osiągnąć lub opisać ten stan jedności.
Odkąd Albert Hoffman po raz pierwszy odkrył LSD (dietyloamid kwasu lizergowego) w 1938 roku przez przypadkowe wchłonięcie niewielkiej ilości przez czubek palca, wiadomo było, że w odpowiednich warunkach LSD i inne psychedeliki mogą wywoływać stan transcendentalny. W nowym, przełomowym badaniu opublikowanym w Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), po raz pierwszy badacze podali 20 ochotnikom 75 mikrogramów LSD. Korzystając z dwóch rodzajów fMRI i skanu MEG, naukowcy zobrazowali mózgi uczestnika będącego pod wpływem. Zadawali także uczestnikom pytania dotyczące ich doświadczeń podczas przyjmowania leku, umożliwiając naukowcom narysowanie korelacji między subiektywnymi raportami uczestników a ich obserwowaną obiektywną aktywnością mózgu.
To, co naukowcy odkryli w skanach mózgów badanych na LSD, to zmniejszona komunikacja między parahipokampem a regionami związanymi z poczuciem siebie, takimi jak kora zaoczna. Wydaje się, że nie tylko zgłaszali transcendentne doświadczenia, ale obszary mózgu związane z wychodzeniem poza rzeczywistość jaźni, jaką znamy, były skorelowane.
„Wydaje się coraz bardziej oczywiste, że psychedeliki zmniejszają stabilność i integralność dobrze ugruntowanych sieci mózgowych i jednocześnie zmniejszają stopień oddzielenia lub segregacji między nimi; to znaczy powodują dezintegrację i desegregację sieci ”- stwierdzili naukowcy. Główny badacz Robin Carhart-Harris wyjaśnił, że mózg jest mniej „podzielony na przedziały” i bardziej „zjednoczony” pod wpływem psychedelików, funkcjonując w „prostszy” lub „swobodniejszy” sposób. W artykule on i jego współautorzy scharakteryzowali to zjawisko jako coraz bardziej „entropiczną” aktywność mózgu. Inaczej mówiąc, uczestnicy przeszli do stanu całego mózgu.
Podsumowując, badanie ostatecznie ujawniło spekulacje, że dezintegracja granic poszczególnych przedziałów mózgowych i zakłócenie sztywności poszczególnych sieci neuronowych, które „zakorzeniły się w patologii”, mogą być wykorzystane w leczeniu zaburzeń takich jak: jak depresja i PTSD. Konieczne będą dalsze badania, aby zbadać skuteczność LSD.
Medytacja i stan całego mózgu
Jednym z celów naszej pracy jest stworzenie stanu całego mózgu. Najnowsze badania naukowe wykazały, że segmentacja stanu całego mózgu następuje, gdy żyjemy przez dłuższy czas w wyniku działania hormonów stresu, co powoduje, że nasze ciała w zasadzie uzależniają się od koktajlu chemikaliów wytwarzanych przez stres. Pokazuje również, że im bardziej nasza uwaga przenosi się z problemów w relacjach, na problemy z samochodem, na ból pleców, na naszą pracę i szefa - tego rodzaju przenoszenie uwagi powoduje niespójność i dezintegrację w mózgu. Doświadczenie każdego z tych ludzi, rzeczy, obiektów lub miejsc ma przypisaną sieć neurologiczną - ponieważ wszystkie powtarzające się doświadczenia zapisują się w mózgu - a przenoszenie uwagi wciąż aktywuje tę sieć. To powoduje, że mózg zaczyna się dzielić i segmentować, jak dom podzielony na siebie lub pokój pełen ludzi, którzy rywalizują o komunikację w tym samym czasie.
Otwarcie naszego skupienia podczas medytacji i wyczucie przestrzeni, energii, a nie „rzeczy”, w przeciwieństwie do zawężenia naszego skupienia się na rzeczach materialnych, przedmiotach i materii, powoduje, że te odmienne przedziały mózgu zaczynają się jednoczyć. Dlaczego? Ponieważ kiedy skupiamy się na niczym materialnym, nie analizujemy ani nie myślimy o niczym, a jeśli o niczym nie myślimy, wyciszamy korę nową, w której istnieją te sieci neuronowe.
Kiedy nie przenosimy już uwagi z jednej rzeczy na drugą, nie aktywujemy już tych indywidualnych sieci. To pozwala różnym przedziałom mózgu na rozpoczęcie synchronizacji, ponieważ nasza uwaga nie skupia się na obiektach, cząstkach i rzeczach - dotyczy ona przestrzeni, energii i nicości.
Ten rodzaj otwartości zaczyna jednoczyć mózg, a kiedy jesteśmy w stanie to wytrzymać przez dłuższy czas, prawa półkula zaczyna komunikować się z lewą półkulą, a przód mózgu zaczyna komunikować się z tylną częścią mózgu. Kiedy pojawia się tego rodzaju psychiczne połączenie polaryzacji między dwiema połówkami mózgu, wtedy mamy poczucie całości, miłości i więzi i przechodzimy od bycia samolubnym do bezinteresownego. Na skanach uczestników pod wpływem LSD, cały ich mózg był oświetlony. 
W tej unifikacji mózgu są w stanie przetworzyć większy strumień świadomości i tym samym przekroczyć wszystko, co wydaje się znajome lub znane w tej przestrzeni i czasie.
Serotonina i transcendencja
Stwierdzono, że obecność receptora regulującego aktywność serotoniny w mózgu koreluje ze zdolnością ludzi do transcendencji. Leki, o których wiadomo, że zmieniają serotoninę, takie jak LSD, które pasują do tych samych receptorów co serotonina, również wywołują doznania mistyczne. Jeśli ten neuroprzekaźnik jest uwalniany w większych ilościach do organizmu, wydaje się, że jednostka może osiągnąć wyższy stan świadomości i odczuwać ogromne uczucie radości i szczęścia, czując się połączona z szerokim polem informacji.
Czy nie jest więc możliwe, że możemy produkować własne chemikalia, które pasują do tych samych miejsc receptora? W końcu na naszych warsztatach zmierzyliśmy ponad 4000 mózgów naszych uczniów i widzieliśmy, jak wielu z nich osiąga stany całego mózgu podczas medytacji. Kiedy to robią, nasi uczniowie opisali i doświadczyli mistycznych wydarzeń, które wykraczały poza znaną im przestrzeń i czas. W tych doświadczeniach nasi uczniowie zgłaszali, że otrzymali wyższy pogląd na siebie i naturę rzeczywistości, a ich wewnętrzne doświadczenie jest setki razy bardziej rzeczywiste niż jakiekolwiek przeszłe doświadczenie zewnętrzne. W tych konkretnych przypadkach byliśmy świadkami pomiarów skanów mózgu, które wywoływały znaczące obiektywne wzorce, kiedy mieli te subiektywne doświadczenia - które naśladowały skany ochotników LSD.
Istnieje wiele korelacji między badaniem LSD a tym, co staramy się robić w naszej pracy, aby wyjść poza przestrzeń i czas podczas tworzenia stanu całego mózgu. Wiemy, że szyszynka uwalnia pewne metabolity neuroprzekaźników, takie jak serotonina i melatonina - jednak niosą one inną wiadomość - bardzo podobną do LSD i innych leków psychotropowych. Pracujemy nad celowym wywoływaniem tych stanów poprzez aktywację tego alchemicznego gruczołu, a kiedy to robimy, wielu uczniów zgłasza podobne transcendentne i mistyczne wydarzenia. Podczas gdy LSD może być używane w medycynie, aby zasmakować transcendentnego doświadczenia, zbyt duża jego ilość może spowodować, że osoba będzie od niego zależna i zamiast objąć rzeczywistość, używają jej, aby od niej uciec. Tak, może otworzyć drzwi do objawienia, a to jest ważne dla ludzkiego doświadczenia, jednak pewne parametry nadzoru są absolutnie konieczne.
Ale zamiast polegać na substancjach egzogennych, czyli poza nami (w tym przypadku LSD), nasza społeczność studentów pracuje nad procesem endogennym - tworząc te substancje w nas. Naszym celem jest samodzielne odtworzenie tego efektu poprzez intencję i określone formy mediacji (i dyscypliny poprzez medytację), a kiedy nieustannie wchodzimy w ten stan, drzwi wymiaru mogą nam się otworzyć. Kiedy tak się stanie, możemy nigdy nie wrócić do normalnej pracy.
Photo by luciajoy.com